Becik Ketampik Ala Ketampa

Manungsa ing alam ndonya
Kang rupa maneka warna
Manungsa ing alam-m ndonya
Beda-beda tur ora padha

Manungsa ing alam ndonya
Seje sirah atine beda
Manungsa ing alam ndonya
Ana sing becik akeh sing ala

Mulane sing ati-ati
Yen kumpul karo manungsa
Aja nganti kurang prayitna
Dhenga lena dadi cilaka

Prasaja tanpa neka-neka
Ati segara sabar narima
Jaman edan walike ndonya
Becik ketampik ala ketampa

Katresnan Jati

alun ing samodra tan gawe samaring ati
gedhe sindhung riwut tan biso ngalangi
manteb jroning kalbu pancen wus dadi karepku
nggoleki sliramu kang tak tresnani


peteng kahanan wengi tan bedo ati iki
grimis riwis_riwis sansoyo nambahi
mego ing angkoso nutupi cahyo kartiko
pepadhange rembulan nora ono....
sepi sing tak roso...

rina klawan wengi tansah ngupadi
paribasan jagad iki wis tak ubengi
nanging nganti saiki durung tak temoni
sliramu kang biso dadi pepadhanging jiwo

tresno kang sejati minongko talining ati
mugo_mugo Gusti ngijabahi......

YWBNW

Sumilire samirana

Karasa tembus ing dhadha

Trang cahya sandyakala

Endah amadhangi jiwa

Ing rasa sajroning rasa

Rinasa sansaya nelangsa

Ngrasakke kahanan iki

Ra krasa nganti mbrebes mili

Nanging yen wus prapteng ratri

Cahya candra sumunar ndadari

Kartika sumebyar ing tawang

Kadulu elok yen sinawang
Ana pepadhang sajroning pepeteng
Kinaryo husada

Rasa panelangsa sirna ilang wus ra ana

Yo wiz ben ngene wae aku trima

Candra lumaksita ratri gumanti rahina

Cahya bagaskara madhangi bawana

~ywbnw~